CollaroyBeach!
Door: Sander de Heer
Blijf op de hoogte en volg Sander
29 Maart 2012 | Australië, Sydney
26Maart
Ik begin alweer aan mijn 4de dag in Collaroy als ik dit schrijf en wat gaat het snel. vrijdag ben ik hier met Roy aangekomen, een super hostel 50m van het strand, maar het liep niet zoals we hadden gedacht. Beter nog eigenlijk!
Nadat ik (met Ray en Jap) in Sydney terugkwam is er veel gebeurd. Ik had weer eens een goed skype-gesprek met thuis en in de 10 dagen die volgden, waarin het leek dat ik niks deed, heb ik toch veel gezien en gedaan. Er gebeurde een hoop.
Om te beginnen heb ik een hoop dingen gedaan die op mijn to-do-list stonden, ik heb oude bekenden gezien en nieuwe, bijzondere mensen ontmoet, (o.a.) Renske, Rick en Roy, die aan het begin van zijn avontuur staat. Ik deed de Coogee-BondiCliffWalk, liep over de HarbourBridge(met zijn goede herrineringen), ging naar Paddy's Market en na wat gezellige avondjes stappen belandde ik met gepaste muziek op BondiBeach met Jolijn. Meerdere keren. (8) I got a hangover (8)
Maar dat terzijde. Ik heb wat nieuwe plekken gezien in Sydney en na 10 dagen was het mooi geweest. Ik moest verder voor ik definitief afscheid nam van de stad, maar niet voordat we twee laatste toffe dagen hadden en hoe gezellig het ook was er zat een randje aan. Het eind is in zicht. Eerst vertrokken Ray en Jap, met nederland als eindbestemming. Toen vertrok Rickert. O wat was hij zenuwachtig(wiebelend op zijn kruk), maar wat wil je als je voor het eerst in je leven van huis bent, zo'n avontuur meemaakt en bij terugkomst het boerenbedrijf van je vader meteen gaat overnemen om daar vervolgens de rest van je leven te werken! En tenstlotte Elly. Elly, waarmee ik kerst/nieuwjaar had gevierd, een auto avontuur had gehad en een short roadtrip had gedaan, was in Sydney. Het was super gezellig en het voelde zo vertrouwd v oor beide met kerst/nieuwjaar in ons achterhoofd, maar niks is voor eeuwig(behalve herrineringen) en aan alles komt een eind.Elly pakte het vliegtuig naar HOngKong om 4dagen panda's te kijken en Roy en ik gingen naar Collaroy.
Een heerlijke bus en boottocht brachten ons naar het hostel, het beste wat ik tot nu toe heb gezien en het genieten ging door. 50m van het strand, gratis surfboardgebruik en gewoon een leuk, luxe hostel.(bedankt voro de tip Kimberley)
Na aankomst belandden we op het starnd met nathalie, van de heenreisgroep in november, en probeerden we te surfen. Tweede dag was het echter raak, want terwijl ik de was deed werd er werk aangeboden in het plaatselijke pizza restaurant. Afwassen en afsluiten en mijn zakgeld was binnen. We belden wat rond en de volgende dag stonden Roy en ik te verhuizen, op te ruimen en zelfs te bestraten, Ka-Ching en er waren in 4 uur een paar nachten bij verdiend. We belandden op het strand met Jolijn(Bondi/Mc/Sushi/OperaHouse Maatje) en de volgende job was geregeld. Vandaag stond ik5:45 onder de douche om vervolgens met mijn Engelse roommate Bryan naar de volgende job te gaan, en we werden het demolition duo.
Hamers en breekijzers werden tevoorschijn gehaald en binnen een aantal uur erop los slaan was de hele binnenkant van het huis in Freshwater kaal. Alleen wat steun balken over en het knusse huis was getransformeerd in een op en doolhof. Je kon alles zien, maar niet zomaar lopen. Na een Pie , Melk en wat opruimwerk gingen we naar huis en terwijl we op bus L88 zaten te wachten passeerden er 25school bussen, afwisseld gevuld met jongens en meiden. Raar? Druk!
We kwamen thuis en na mijn 4uur slaap de nacht ervoor en dagen fysiek werk was ik moe. Douchen,e ten en mail checken en toen vond ik om 19:15 mijn bed. Roy is vertrokken naar de stad en morgen zal ik werken om, woensdag hem achterna te gaan. Een weekje de stad in om weer wat dingetjes te doen. Donderdag zijn Roy en ik publiek bij een comedie show van de ABC, zondag ga ik met Jolijn naar een voorstelling in het OperaHouse, waar ik heel veel zin in heb en als het weer mee zit tussen door de stranden en parken bezoeken.
Terug naar de botanic Gardens met het prachtige uitzicht op het OperaHouse en de brug!
Het is grappig. Sinds ik mijn vliegtuig officieel omboekten voelde het einde definitief. Mensen om mij heen vertrokken en ik besefte dat het avontuur niet eeuwig door zal gaan. Tenminste neit helemaal, maar alles wat ik hier heb gezien, gehoord, geroken, meegemaakt, gevonden, verloren, geproefd, ontmoet, ervaren, achtergelaten en ontdekt heb zal altijd een stukje van me blijven en zal de basis zijn van het avontuur wat begint zodra ik met het vliegtuig land op schiphol. Ik hoop dat ik op een positieve manier veranderd ben en dat ik de nieuwe kennis kan gebruiken om mijn dromen achterna te gaan.
Ik ben benieuwd hoe het is om jullie in Nederland te zien en hoe het voor jullie is mij te zien nadat ik geprobeerd heb mijn reis zo open met jullie te delen. Ik lees de reacties erg graag en hoor van familie dat meer mensen het lezen. Hoewel het er nog niet op zit, hoewel mijn reis compleet voelt voor mij, wil ik jullie alvast bedanken voor de steun. Vandaag voel ik me weer alsof ik de hele wereld aan kan en het mooiste aan mijn reis is al die momenten waarop ik intens geluk heb ervaren!
Het leven is zo ingewikkeld als je het zelf maakt en ziet, dus alles komt goed. De temperaturen hier nemen af en overseas bij jullie gaat de zon zijn werk doen, dus het wordt tijd dat er een eind komt aan het overwinteren.
Ik wil nogmaals benadrukken hoeveel het voor me betekend te horen van volgers van mijn verhalen en ik hoop dat iedereen die dit verhaal leest iets achter wil laten, want op mijn leeftijd zolang van huis doe je niet alleen, net als alles in het leven sta je er nooit alleen voor. Ik ben gewoon erg nieuwsgierig naar de mensen met wie ik mijn eerlijke gedachten deel.
Een van de laatste verslagen?
Wie weet!
Tot Snel, vanuit hier, ergens anders of thuis!
Ik begin alweer aan mijn 4de dag in Collaroy als ik dit schrijf en wat gaat het snel. vrijdag ben ik hier met Roy aangekomen, een super hostel 50m van het strand, maar het liep niet zoals we hadden gedacht. Beter nog eigenlijk!
Nadat ik (met Ray en Jap) in Sydney terugkwam is er veel gebeurd. Ik had weer eens een goed skype-gesprek met thuis en in de 10 dagen die volgden, waarin het leek dat ik niks deed, heb ik toch veel gezien en gedaan. Er gebeurde een hoop.
Om te beginnen heb ik een hoop dingen gedaan die op mijn to-do-list stonden, ik heb oude bekenden gezien en nieuwe, bijzondere mensen ontmoet, (o.a.) Renske, Rick en Roy, die aan het begin van zijn avontuur staat. Ik deed de Coogee-BondiCliffWalk, liep over de HarbourBridge(met zijn goede herrineringen), ging naar Paddy's Market en na wat gezellige avondjes stappen belandde ik met gepaste muziek op BondiBeach met Jolijn. Meerdere keren. (8) I got a hangover (8)
Maar dat terzijde. Ik heb wat nieuwe plekken gezien in Sydney en na 10 dagen was het mooi geweest. Ik moest verder voor ik definitief afscheid nam van de stad, maar niet voordat we twee laatste toffe dagen hadden en hoe gezellig het ook was er zat een randje aan. Het eind is in zicht. Eerst vertrokken Ray en Jap, met nederland als eindbestemming. Toen vertrok Rickert. O wat was hij zenuwachtig(wiebelend op zijn kruk), maar wat wil je als je voor het eerst in je leven van huis bent, zo'n avontuur meemaakt en bij terugkomst het boerenbedrijf van je vader meteen gaat overnemen om daar vervolgens de rest van je leven te werken! En tenstlotte Elly. Elly, waarmee ik kerst/nieuwjaar had gevierd, een auto avontuur had gehad en een short roadtrip had gedaan, was in Sydney. Het was super gezellig en het voelde zo vertrouwd v oor beide met kerst/nieuwjaar in ons achterhoofd, maar niks is voor eeuwig(behalve herrineringen) en aan alles komt een eind.Elly pakte het vliegtuig naar HOngKong om 4dagen panda's te kijken en Roy en ik gingen naar Collaroy.
Een heerlijke bus en boottocht brachten ons naar het hostel, het beste wat ik tot nu toe heb gezien en het genieten ging door. 50m van het strand, gratis surfboardgebruik en gewoon een leuk, luxe hostel.(bedankt voro de tip Kimberley)
Na aankomst belandden we op het starnd met nathalie, van de heenreisgroep in november, en probeerden we te surfen. Tweede dag was het echter raak, want terwijl ik de was deed werd er werk aangeboden in het plaatselijke pizza restaurant. Afwassen en afsluiten en mijn zakgeld was binnen. We belden wat rond en de volgende dag stonden Roy en ik te verhuizen, op te ruimen en zelfs te bestraten, Ka-Ching en er waren in 4 uur een paar nachten bij verdiend. We belandden op het strand met Jolijn(Bondi/Mc/Sushi/OperaHouse Maatje) en de volgende job was geregeld. Vandaag stond ik5:45 onder de douche om vervolgens met mijn Engelse roommate Bryan naar de volgende job te gaan, en we werden het demolition duo.
Hamers en breekijzers werden tevoorschijn gehaald en binnen een aantal uur erop los slaan was de hele binnenkant van het huis in Freshwater kaal. Alleen wat steun balken over en het knusse huis was getransformeerd in een op en doolhof. Je kon alles zien, maar niet zomaar lopen. Na een Pie , Melk en wat opruimwerk gingen we naar huis en terwijl we op bus L88 zaten te wachten passeerden er 25school bussen, afwisseld gevuld met jongens en meiden. Raar? Druk!
We kwamen thuis en na mijn 4uur slaap de nacht ervoor en dagen fysiek werk was ik moe. Douchen,e ten en mail checken en toen vond ik om 19:15 mijn bed. Roy is vertrokken naar de stad en morgen zal ik werken om, woensdag hem achterna te gaan. Een weekje de stad in om weer wat dingetjes te doen. Donderdag zijn Roy en ik publiek bij een comedie show van de ABC, zondag ga ik met Jolijn naar een voorstelling in het OperaHouse, waar ik heel veel zin in heb en als het weer mee zit tussen door de stranden en parken bezoeken.
Terug naar de botanic Gardens met het prachtige uitzicht op het OperaHouse en de brug!
Het is grappig. Sinds ik mijn vliegtuig officieel omboekten voelde het einde definitief. Mensen om mij heen vertrokken en ik besefte dat het avontuur niet eeuwig door zal gaan. Tenminste neit helemaal, maar alles wat ik hier heb gezien, gehoord, geroken, meegemaakt, gevonden, verloren, geproefd, ontmoet, ervaren, achtergelaten en ontdekt heb zal altijd een stukje van me blijven en zal de basis zijn van het avontuur wat begint zodra ik met het vliegtuig land op schiphol. Ik hoop dat ik op een positieve manier veranderd ben en dat ik de nieuwe kennis kan gebruiken om mijn dromen achterna te gaan.
Ik ben benieuwd hoe het is om jullie in Nederland te zien en hoe het voor jullie is mij te zien nadat ik geprobeerd heb mijn reis zo open met jullie te delen. Ik lees de reacties erg graag en hoor van familie dat meer mensen het lezen. Hoewel het er nog niet op zit, hoewel mijn reis compleet voelt voor mij, wil ik jullie alvast bedanken voor de steun. Vandaag voel ik me weer alsof ik de hele wereld aan kan en het mooiste aan mijn reis is al die momenten waarop ik intens geluk heb ervaren!
Het leven is zo ingewikkeld als je het zelf maakt en ziet, dus alles komt goed. De temperaturen hier nemen af en overseas bij jullie gaat de zon zijn werk doen, dus het wordt tijd dat er een eind komt aan het overwinteren.
Ik wil nogmaals benadrukken hoeveel het voor me betekend te horen van volgers van mijn verhalen en ik hoop dat iedereen die dit verhaal leest iets achter wil laten, want op mijn leeftijd zolang van huis doe je niet alleen, net als alles in het leven sta je er nooit alleen voor. Ik ben gewoon erg nieuwsgierig naar de mensen met wie ik mijn eerlijke gedachten deel.
Een van de laatste verslagen?
Wie weet!
Tot Snel, vanuit hier, ergens anders of thuis!
-
29 Maart 2012 - 03:07
Luc:
wow man, echt gaaf om te lezen en beetje kippenvel op het einde! was mooi om de 2 weekies samen sydney onveilig te maken :D spreek je snel maatje, of hier of in holland ;) -
29 Maart 2012 - 04:02
Peter:
Hoi Kanjer,
Je hebt je belevenissen weer heel knap opgeschreven, het is iedere keer volop genieten om het te lezen. En tof dat je er wat nieuwe foto’s bij hebt gedaan. Goed dat je aan het oefenen bent geweest met een hamer en een breek ijzer, want als je terug bent, kunnen Mathijs en Esther je hulp goed gebruiken in hun nieuwe huis.
Tot snel, big hug, groetjes uit Holland -
29 Maart 2012 - 06:24
Mama:
Leuk San dat je nu wel een beetje werk hebt gevonden!
Toch een meevaller voor je
Je moet maar zo denken Je hebt je leven niet volledig zelf in de hand.Soms ben je afhankelijk van wat er op je pad komt.Je leven hangt niet volledig af van jouw keuzes .Wat een geruststelling!!
Geniet nog maar even( doe ik ook)
liefs mama -
29 Maart 2012 - 07:18
Rolf:
Hééé Sander! Ik heb tot nu toe de je meeste verslagen gelezen en ik vind ze echt super vet! Je bent echt een inspiratiebron! Ik zit er aan te twijfelen om ook na het examen eropuit te gaan. Maar geniet vooral de laatste paar weekjes nog van je reis. Groet uit Boskoop! -
29 Maart 2012 - 07:56
Hans En Hanny:
Hoi Sander,
Geniet van je laatste weken in Australië We zullen je verslagen missen. Als jij terug komt zijn wij weg.
Groetjes -
29 Maart 2012 - 10:35
Ria Kuipers:
Ha die Sander,
Natuurlijk laat ik iets achter voor je. Mooi beschreven weer, al jouw ervaringen en avonturen. Ik schrijf dit even vlak voor mijn lunchpauze, voor me zit Ron en achter me Tim en daarachter jouw vader. Zie je het treintje voor je?
Straks zal ik je reisverslagen missen. Er zullen vast heel veel mensen blij zijn dat je weer naar huis komt. Toen onze oudste dochter in 2001 4 maanden in New York ging studeren, vond ik dat, als haar moeder zijnde, ook best lang. Terwijl ik er zelfs nog even geweest was tussentijds...
Hoe dan ook, geniet nog even.
Groetjes
Ria Kuipers -
29 Maart 2012 - 11:50
Buurman:
Nou, dat was me wel een avontuur in OZ en we hebben je verhalen allemaal gelezen hoor. Je hebt veel gedaan en meegemaakt en dat nemen ze je nooit meer af. Geniet van de resterende tijd. Groeten, Eric de Bock -
29 Maart 2012 - 12:02
Tim Zeeuw:
Hoi Sander, Down Under zit voortaan in je bloed. Wist je trouwens dat Perth de meest geïsoleerde stad ter wereld wordt genoemd? (even dichter, de dichtbijzijnde stad Adelaide ligt op zomaar liefst 27OO km afstand. Dus met Waddinxveen valt het wel mee :-) Volgens mij zijn ze harstikke blij dat je weer deze kant opkomt. Ik wens je een fantastisch toetje van het 'Australie-diner'.
-
29 Maart 2012 - 17:13
Ans:
Hoi Sander,
Altijd weer fijn om die mooi geschreven verhalen van jou te lezen. Zo leren wij steeds meer over Australië en jouw relaxte manier van in het leven staan. Heerlijk toch? Hier is het nog even druk, Nathalie is vandaag 14 geworden en heeft 6 meisjes uit haar klas en Sjoerd, haar vriendje, over de vloer voor haar verjaardag. Ze hebben grote lol en gaan lekker hun gang. Wij ook. Alleen beetje gehoorbescherming zou af en toe wel lekker zijn.
We kijken er naar uit jou binnenkort weer te zien.
Grüsse aus Germany -
29 Maart 2012 - 18:58
Fred Van Leeuwen:
He die Sander, ja, aan alle mooie dingen komt een eind maar deze ervaringen zal niemand je ooit nog afnemen. Geniet nog even en bedankt voor je mooie verhalen. -
29 Maart 2012 - 19:41
Gerrie:
Hoi, Sander.
Tja aan iedere reis komt een einde. Maar je moet maar zo denken vanuit Waddinxveen ga je jouw reis in de toekomst voortzetten. Je neemt jouw ervaringen van de afgelopen maanden mee en hebts iets geweldigs om op terug te kijken.
Wij zijn ook druk in beweging. Daphne met haar tentamens, Laura heeft plannen voor een stage in Maleisie en John en ik vertrekken zondag naar Suriname. Zo zie je maar het leven heeft steeds weer iets nieuws te bieden. Groetjes uit Nieuwerkerk -
30 Maart 2012 - 02:18
Lisanne:
Weer een super verhaal om te lezen. Ik weet zeker dat je door jouw reis op een heel andere manier in het leven staat - en dat kan alleen maar positief zijn! Blijf vooral een inspiratiebron voor velen, niet iedereen heeft het lef om zo lang met alleen een tas op z'n rug rond te reizen!
En maak er nog een paar mooie weken van =) -
30 Maart 2012 - 05:14
Ed En Marrie:
Hoi Sander,
Ook wij hebben al je verhalen gelezen, leuk om zo op de hoogte te blijven.. Geniet nog van de laatste weekjes... Wij wensen je alvast een hele goede terugreis en we zien je vast wel weer eens verschijnen als je weer terugbent..
groetjes uit Waddinxveen -
30 Maart 2012 - 08:19
Hilde:
Hoi Sander, ook ik heb het leuk gevonden je verhalen te lezen over alles wat je ondernomen hebt. Je hebt volgens mij veel nagedacht over het leven en over jezelf. Alle mooie herinneringen blijven en van alle dingen die minder goed gingen heb je geleerd dat ze ook wel weer goedkomen op de een of andere manier. Dit gereedschap neem je met je mee en kun je altijd weer gebruiken. Maar niet te zwaar doen, vergeet vooral alle momenten van intens geluk niet, dat is waar je het voor doet, zullen we maar zeggen. -
30 Maart 2012 - 20:12
Collega Van Je Vader:
Hallo Sander, Na het lezen van je nieuwe belevenissen ga ik weer helemaal terug in gedachten naar november 2010. De plekken die je beschrijft komen in bewegende beelden bij me binnen. Geweldige land he!. Uluru...nummer 1 op mijn lijst...alle verwachtingen overtroffen...magische plek. De verlatenheid van de out-back, kmer's rijden door het uitgestrekkende binnenland can Cairns langs Alice Springs, Coobers Peedy naar Adelaide en door naar Melbourne. Je schrijft "want op mijn leeftijd zolang van huis doe je niet alleen" geldt niet alleen voor jouw leeftijd, ik was 34 jaar ouder en ben 3 maanden alleen door Austtalie gereisd maar ik heb hetzelfde gevoeld. Zo fijn alle reacties van familie en vrienden, je belevenissen maar ook je gevoelen en emoties delen met de thuisfront is zo waardevol. Jezelf ontdekken!!! Nog een paar weken en dan heb je dit toch maar allemaal alleen gedaan, dan begint een volgende fase in je leven, even waardevol als al deze belevenissen. En door deze belevenissen zal deze nieuwe fase nog unieker worden. Ik wens je nog mooie weken, en ook even nog een paar dagen jezelf de rust gunnen om alles een plekje te geven voor je je thuisreis aanvaard is ook heel belangrijk. Succes met alles, vriendelijke groeten van Sandra -
30 Maart 2012 - 20:14
Collega Van Je Vader:
Hallo Sander, Ik heb net je verhalen gelezen en ga weer helemaal in gedachten terug naar november 2010. Je zegt net "want op mijn leeftijd zolang van huis doe je niet alleen"....maar ook op mijn leeftijd (34 jaar ouder) zolang van huis (3 maanden) deed ik niet allleen.....reacties van familie en vrienden is zo fijn om te lezen...je deelt je gevoel, je belevenissen... ik leef helemaal met je mee. Alle plekken waar je over schrijft passeren weer het revue, het rode out-back, Uluru met zonsondergang, Coobers Peedy -
30 Maart 2012 - 21:21
Peter:
Hoi Sandra,
Zou het door jullie namen komen, Sander/Sandra, dat jullie liefde voor dit continent zo groot is. Jullie doen gewoon de dingen waar veel mensen van dromen. En dat is geweldig, ga zo door, haal het beste eruit wat er in zit en blijf vooral genieten.
-
31 Maart 2012 - 14:55
Fam.Wesseling:
Hoi Sander,
Als overburen hebben we je gevolgd tijdens dit mooie avontuur.We hebben ervan genoten; je hebt het steeds prachtig onder woorden gebracht.Ik zou er iets mee gaan doen.Niet iedereen kan dingen zo mooi aan het papier toevertrouwen.Geniet van je laatste dagen en we zien je binnenkort weer aan de overkant van de straat.
Corine Wesseling. -
02 April 2012 - 16:28
Tanja:
Hallo Sander,
De laatste dagen, geniet ervan!!!
Hier gaat het lever gewoon door.
En is het leuk om je verslag te lezen.
goed gespreks onderwerp op het werk.
Wij zijn erg jaloers.
En de muslibollen van bakker bart smaken heerlijk maar daar zou ik toch ook weer niet voor terugkomen.
Groetjes Tanja
(collega van je vader)
-
06 April 2012 - 19:33
Rolien:
Hallo Sander dan toch echt het laatste staartje...wat is de tijd dan ook weer snel gegaan. Ik heb genoten van je verhalen en je wijsheden. Je bent een inspiratiebron voor velen....
en inderdaad een schrijverstalent. Heb een goede thuisreis en geniet nog van de laatste dagen!
Groeten, Rolien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
